Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek

Informacje ogólne

Schronisko położone jest na wysokości 1000 m n.p.m. Oferuje 48 miejsc noclegowych w pokojach 2-, 4- i 12-osobowych. W razie braku miejsc możliwy jest także nocleg poza pokojami na własnej karimacie.

Oferta schroniska

- telewizora
- tenis stołowy
- miejsce na ognisko
- jadalnia
- bufet
- wypożyczalnia rakiet śnieżnych
- rezerwaty przyrody: Śrubita i Dziobaki

Historia

Historia schroniska na Przełęczy Przegibek zaczyna się w 1923 roku. Wtedy to Józef Pietrusiewicz z Żywca, wzniósł na Przegibku niewielki domek letniskowy. Zimą przyjmował prowadzone przez siebie wycieczki z Koła Narciarskiego działającego przy Oddziale Babiogórskim Towarzystwa Tatrzańskiego w Żywcu. W 1935 r. Koło PTT w Dziedzicach odkupiło budynek od spadkobierców Pietrusiewicza, urządzając w nim schronisko turystyczne z dwudziestoma miejscami noclegowymi.
Po rozbudowie i modernizacji schroniska w 1938 r. mogło być otwarte cały rok. Podczas okupacji pozostało wraz ze schroniskami na Wielkiej Raczy, Zwardoniu i Hali Boraczej pod zarządem Beskidenverein z Żywca.
Zimą 1941 roku, dzięki protekcji Jadwigi Jaroszowej z Wielkiej Raczy, gospodynią schroniska została Anna Maciejna oraz Alfred Kubica. W czasie wojny bywali tu narciarze z Bielska, Żywca a także z Brzeszcz.
Po wybuchu powstania na Słowacji schronisko zajęła kompania niemieckich strzelców alpejskich. W grudniu 1944 r. zostało splądrowane przez stacjonujących na Młodej Horze oddział partyzantów radzieckich "Anatola Jefremowa". W okresie II Wojny Światowej budynek nie ucierpiał lecz zagrabiono jego mienie.
Po wojnie schronisko przeszło pod zarząd Oddziału Babiogórskiego PTT, a potem żywieckiej ekspozytury krakowskiego Oddziału Zarządu Urządzeń Turystycznych Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Posiadało wówczas 35 miejsc noclegowych i kierowała nim Franciszka Białochławek z Przegibka. Od 1948 roku kierownictwo ponownie przejął Franciszek Banaś i zostało przebudowane zyskując przestronną sale jadalną i kilka miejsc noclegowych na poddaszu. W 1959 roku kierownikiem schroniska został Emil Anton.Kolejny kierownik, Kaziemierz Strzelecki (od 1963 r.), doprowadził do schroniska wodę a także prąd elektryczny z agregatu (elektryfikację przeprowadzono dopiero w 1974 r. dzięki staraniom ówczesnego leśniczego, S. Piewcewicza). Od 1976 roku dzierżawczynią schroniska była Krystyna Kania, by w 1984 roku przejęły je panie Ewa Radoń i Elżbieta Cabat.
1 września 1987 roku prowadzenie schroniska przejęli państwo Anna i Janusz Frontowie. Dokonali jego gruntownej modernizacji. Poszerzyli wschodnie skrzydło budynku oraz podnieśli dach. Dzięki ich staraniom budynek uzyskał atrakcyjny wygląd nawiązujący do miejscowych tradycji budowlanych. Również dzięki nim panuje tu miły klimat a obsługa cieszy się wśród turystów dobrą sławą.
Źródło:
ks. Edward Ćmiel „BESKIDZKI GIEWONT”

Dojście

• Rycerka Górba Kolonia – Przełęcz Przegibek (szlak zielony; 1 godzina 15 minut)
• Rycerka Dolna- Słowianka – Bendoszka Wielka (szlak czarny; 3 godziny)
• Rycerka Dolna- Słowianka – Dolina Rycerki (szlak niebieski, następnie zielony; 2 godziny 15 minut)